Schwerin Lakes Herkes Bisiklet Yarışı 2016

Geçen yıl bu etkinliğe katıldım, ancak sadece kısa tur için, 50 km. benimki de geçen seneydi ilk yarış etkinliği hiç.

Bu yıldan sonra Türkiye'de Hamburg'da kiklasikler 100 km'lik turu çoktan tamamladım, tabii ki ayrıca Schwerin'de 91 km'ye kaydoldum (artı starta 6 km ve resmi zaman işleyişinden sonra merkeze 6 km). Bu yarışın avantajı:

Sabah 5:30'da çalar saatim çaldı. Hızlıca duş aldık, yıkandık, giyindik ve yola çıktık. Bisikleti önceki akşam arabaya çoktan yerleştirmiştim, yarış günü kendinizi yormak istemezsiniz 😉 Tabii o zaman da rahatlıkla geçebilirsiniz, 1 saat 5 dakikamı aldı. Hamburg'un merkezinden Schwerin Kalesi'ne gitmek için, akreditasyon noktasında 20 dakika bile erken kaldım. Oradaki beyler çok titiz davrandılar ve stant dolu olmasına rağmen belgelerimi ancak sabah 8:00'de alabileceğimi söylediler. Bu yüzden gün doğumunda Schwerin Kalesi ve güzel gölün manzarasının tadını çıkardım.

Sabah 8:00'den kısa bir süre sonra kayıt çadırına geri döndüm ve bakın ve bakın: bir yılan! Bu yüzden akreditasyon biraz uzun sürdü. Sabah 8:30 civarında işim bitti ve arabaya geri döndüm, kıyafetlerimi aldım ve duş kabininde kıyafetlerimi değiştirdim. Kısa tüfeğim, süveterim ve bir süre üzerinde kaldığım deri ceketim hala oldukça soğuktu - komik görünmüş olmalı 🙂

Şimdi ön tekerleğimi tekrar vidaladım ve çok kısa kablo bağlarının yardımıyla transponder dahil başlangıç ​​numarasını gidonuma aldım. Daha sonra yarış numaramı formamın üzerine sabitledim. Böyle! Şimdi tamamen değiştim, çünkü hala serindi, kol ısıtıcılarını taktım. Bu da iyi bir karardı, mesafenin yarısından sonra kol ısıtıcılarını sardım.

Bu arada bisikletimle etkinlik alanına yuvarlandım ve şimdi başlangıç ​​bloğuna doğru gidiyordum. Hemen ortada sıralandım, sonra biraz daha ileri gidebileceğimi öğrendim. Başlangıç ​​silahı planlanandan yaklaşık 5 dakika sonra ateşlendi. İlk 6km için şöyle söylendi: 20km/s'den daha fazla olmayan bir hızla başlangıca dönün ve ardından hızlı bir başlangıç ​​oldu. Alan çok medeniydi ve herkes yönergeleri takip etti.

6 km sonra, ünlü zamanlama eşiğine sahip başlangıç ​​kapısını görebiliyordunuz, bundan sonra gerçekten başladı. Tarla birbirine yakın olduğu sürece, "tarlamı" bulana kadar yavaş ama emin adımlarla ilerledim. Aslında kendimi övmeliyim, yarışı stratejik olarak çok iyi tasarladım, gücümle başardım ve yine de ilerlemek için savaştım.

Rota harikaydı! Birkaç çok dar viraj dışında, gerçekten şikayet edecek bir şey yok.

Hayatımın yarışını sürüyormuş gibi hissettim. Tabii ki, 10 ila 20 yaş arası daha genç kulüp sürücülerinin olduğu grup önümüzdeydi, ama ben doğrudan bir sonraki gruptaydım ve tüm yarış buydu.

Yarışlarda olduğu gibi, sürücüler yoruldukça daha da odaklanamıyorlar ve son 20 km'de öndeki sürücüler defalarca fren yaptı, bu beni uyarmalıydı. Sadece 2 km kaldığını biliyordum ve hala dağı kendim için kullanmak için yeterli güce sahiptim. Bitişten 1,5km sonra oldu: Önümdeki insanların sağa, sola, yerde ve havada uçuştuğunu gördüm. Fren yapmak artık mümkün değildi! Sanki ağır çekimde havada 10m uçtum, ayakkabılarım yavaşça pedallardan çıktı ve ardından sert bir çarpma ve ardından asfaltta kayma geldi......

Birkaç saniyelik yokluğun ardından yanıma gelip yuvarlandım. Ağrı: Evet. Ama gerçekten kötü bir şey yok. Ayağa kalktım ve ilkler tekrar bisiklet sürmeye başladılar. Bisikletim 7 metre daha uçmuştu ve başka bir bisiklete takılmıştı, sürücü yarış bisikletlerini parçalara ayırıyordu. Hızlı bırakmam gevşemişti ve fren kolları biraz bükülmüştü, ama aksi takdirde her şey sürüşe hazırdı. Üç tekerlek tamamen yok edildi (jantlar kırıldı) ve bir sürücü bolca kanıyordu. Neyse ki kaza olduğunu duyan polisler hemen geldi. Yaklaşık 5 dakika sonra ben ve 60 yaş üstü bir sürücü devam ettik ve gol bir sonraki virajın gerisindeydi. Saçmalık. Rab bana hiç bu kadar ileri gitmediğini söyledi. Ben de öyle 🙁 ama hala 2017 var, bu yüzden işleri tekrar düzelteceğiz.

Sonunda, kendi yaş grubumda 37. ve büyük turda 133 başlayan oyuncu arasında 800'üncü oldum. O gün en azından ilk 10'da, hatta belki de ilk 3'te bitirebilirdim.

Ne yazık ki, her yarışta her zaman bu düşüşler olur ve şimdi benim de ilkim oldu. Umarım son olur, göreceğiz.

Ama yarış harikaydı ve sonbahar olmasaydı 36km/s ortalamamdan oldukça memnunum...

Devam et Ray.