Yanan Yollar 2018 Saha Raporu

Ochtruper Bisiklet Maratonu Yakıcı Yollar gerçek bir deneyimdir ve hırslı yarış bisikletçilerine birkaç Aşırı. bu sene o bile oldu aşırı hava, ama daha sonra. Tutkulu ve hırslı bir yarış bisikletçisiyseniz, kendinizi test etmek ve fiziksel ve zihinsel sağlığınızın sınırlarını öğrenmek istersiniz:

o zaman o Ochtrup'ta Bisiklet Maratonu Yakıcı Yollar tam size göre!

Yanan Yollar gerçekleri

Bisiklet maratonunun organizatörleri iki farklı rota sunar. Aslında üç bile, çünkü her iki yolu da birleştirebilirsiniz. Başlangıç ​​rotası 210km ve öldürücü parça ile 330km. Kısa rota oldukça düz ve 330 km'lik rota sert kaya (Düzenleyiciden gelen orijinal ses). Tahta zor çünkü bitti 3000hm ona sıkışmış. 3000km'lik rotada 300hm'yi topladığınız dalgalar değil, gerçek irtifa! Bunu ilk elden deneyimlemem gerekiyordu. Raporumda, bana gerçekten gelen 330 km'lik rotaya odaklanacağım, ancak daha sonra buna daha fazla değineceğim.

330km yağmur, ısı, nem ve dağlar, dağlar, dağlar

Bir acı raporu

Zaten yüzdüğümü başlıktan anlayabilirsiniz. Raporumu hemen yazmak istememin nedeni de bu (en azından hemen başladım), o acı hissi geçmemiş olmalı. Her nasılsa çok rutin hissettim, MSR300 Sadece iki hafta önceydi, harika zaman geçirdim ve bir keman gibi formdaydım. Daha önce olduğu gibi, VW otobüsümle Ochtrup'a seyahat etmiştim. Multivan kaldı ve bu sefer küçük Ochtrup'ta çalar saatim saat 3: 30'da çaldı, çünkü başlangıç ​​saat 5'ten itibaren açıktı. Sabah hijyeninden sonra yola çıkıyorum çünkü tüm sürücülerin kahvaltı yapması gerekiyor. Startta geldim, önce kendimi ve bisikletimi hazırladım, sonra kayıtlara gittim. Sandviçler, kahve ve tabii ki içecekler vardı. Rahat bir atmosferdi, toplamda yaklaşık 00 bisikletçi 300 km'lik rotaya başlamalı. Her birkaç dakikada bir, on kişilik gruplar halinde, organizatör tarafından daha önce duyurulduğu gibi, hiçbir zaman işaretlenmemiş olan rotaya bir grup gönderildi. Maalesef rotayı kesinlikle yüklemek istemeyen Wahoo Elemnt Bolt'umla ilgili sorunlar yaşadım. Daha sonra, bir dahaki sefere evde indirmenin sadece kötü internet bağlantısı nedeniyle olduğunu öğrendim. Ama bu beni durdurmamalı, yanlarında navigasyon sistemi olan bir sürü başka sürücü vardı.

Aşama 1

Sürücüler için aslında yeterli ama hava şartlarından dolayı biraz dar olan toplam dört adet dinlenme noktası kuruldu. İlk yardım istasyonunun 80 km sonra gelmesi gerekiyordu ve grubum hızla kaçtı. Tempo kesinlikle ılımlıydı, ancak maratonun başlangıcından itibaren %100 formda olmadığımı fark ettim. Her şey her zamanki gibi gevşek ve kabarık bir şekilde bacaklarımdan dışarı akmak istemiyordu ama rota yine de düzlükten geçiyordu bu yüzden fark etmedim ve sildim. Ne yazık ki, ilk gerçek tırmanışlar 40km sonra geldiğinde işler farklı görünüyordu. Bir Hamburg düzlüğü Tirol'lü olarak ne yazık ki zaten bir dağ keçisi değilim, ama benim için o günkü kadar zor olmamıştı. Hava durumu açısından ilk etapta her şeyimiz vardı, hava durumu daha sonra daha sıcak olacağını gösteriyordu ama sabah kısa bir süreliğine yağmur bile yağmıştı. Ama ilk molada her şey bitmişti. Kısaca sohbet ettik, bir şeyler yedik, mesaneyi boşalttık ve bir kez daha Almanya'da sadece iki ya da üç tane olan SpeedX Leopard pro'm soruldu.

Yanan Yollar—Ray in Actoin

Yanan Yollar - sonsuz pedal çevirmek

Yanan Yollar 2018

Aşama 2

En yakın depo 70 km'den biraz daha uzaktaydı. Sıcaklıklar yükseldi ve yükseldi. Depoya vardığımda 150 km'den biraz fazla geçmişti ve Wahoo Elemnt Bolt'um kendini gösteriyordu. 27 ° C, tabii ki gölgede. Sıcaktan ve rakım farkından etkilenen sadece ben değildim elbette. Bir salonda en azından kendinizi güneşten koruyabilirsiniz. Arkamızda zaten birkaç metre irtifa vardı ve şimdi uzun bir öğle yemeği molası için bir sonraki aşamaya geçmeli.

Aşama 3

büyük olana 50km Öğle Arası . Bu arada, benim gibi eğimlerle benzer sorunları olan iki kişiyle ekip kurdum. Sonraki 50 km hayatımın en zoruydu, cidden. termometre yükseldi 32 ° C ve yaklaşık İki arkadaşım depodan 20 km önce çıktı.. Yokuşta bir yerde pes ettiler ve alınmak istediler. Aptalca olan şey, şimdi depoya gitmemdi. navigasyon olmadan sürmek zorunda kaldı. Zor bir yönüm vardı, ama bu kadar. Deponun olması gereken yeri çabucak buldum, şimdi arama zamanıydı, 30°C'nin üzerinde ve çok boktan ☺ Neyse ki bana yolu gösteren birkaç katılımcıyla tanıştım. Mutlu öğlen istasyonuna vardım. Her şeyden önce ayakkabılarımı çıkarmam gerekiyordu. Sadece sıcakta giymek rahatsız ediciydi. Umurumda değildi, sadece çoraplarımla dolaştım.

gerçekten çok lezzetliydi Domates soslu makarna, hack ile ve hack olmadan. Tabii ki, hack varyantını seçtim. Gerçekten çok lezzetliydi ve sıcağa rağmen içimde yeni ruhlar uyandırdı. Yine de 330km'lik rotayı bitirmemeye karar verdim, son dağlardan kendimi kurtarmak istedim.

Aşama 4

Neyse ki bu havada kendilerine son dağları vermek isteyen bir tek ben değildim. Tüm sürücülerin yaklaşık yarısının artık bir kısayol kullandığını tahmin ediyorum. Bu yüzden katılmama izin verilen çok güzel bir grup buldum. İlk depomda bulunan meslektaşım Leopar Profesyoneli bana sordu - artık son dağları sürmediğimi kabul ederek - seninle gidebilir miyim son 100 km düz geri sürmek istiyorum. 100km…. Hala kulaklarımda çınlıyordu ama başka yolu yoktu. Soruldu ve bitti! Yeni ve gerçekten eğlenceli bir grup bulmuştum. Hava hâlâ dayanılmaz derecede sıcaktı – öğleden sonra 14:30 civarında – ve ben oradayken 9:30 saatten fazla bir süredir eyerdeydim. Mecklenburg Gölü Pisti çoktan geçti 300 km ile.

Bu grupla tekrar istediğim aşamaya geldim ve bir anda tekrar eğlenmeye başladım, yine meslektaşlarım sayesinde. Neredeyse 60 km sonra başka bir depo vardı, bu 60 km içinde 0,75 litrelik şişelerimin ikisini de boşaltmıştım. Durakta, Wahoo'm bizim 38 ° C vardı. Böylece hepimiz dükkânını organizatörlere açan ve biraz gölgenin tadını çıkarmaya çalışan araba satıcısının salonuna gittik.

Son aşama 5

15 dakika sonra son aşamaya geldi: Öl son 40km! Diğer sürücülerin rahatladığını tam anlamıyla hissedebiliyordunuz. ısı savaşı neredeyse kazanıldı. Hepimiz bitiş çizgisine birlikte gittik, hala el sıkıştık ve gruba beni takımlarına dahil ettikleri için teşekkür ettim.

Daha sonra kendime ızgaradan bir sosis aldım ve kendimi güçlendirdim, ama birden fazla sosis için içeri giremedim (benim için oldukça sıra dışı). Kulübümden diğer üç Paulian'la bir grup fotoğrafı çektim ve sonra yattığım yere geri döndüm. Sonunda kabadayımda yatağa düşmeden önce tamamen gevşemem ve rahatlamam biraz zaman aldı.

Sonuç

benim deneyimime Yanan Yollar 2018 Karışık duygularla bakıyorum. Bir yandan çok zor rotayı başaramadığım için sinirliyim, diğer yandan o gün mümkün değildi. Yine de yapabilirim bisiklet maratonu Sınırlarını zorlamak isteyen herkese Burning Roads'u gerçekten tavsiye ediyorum. Açıkçası: Vätternrundan, bu bisiklet maratonuyla karşılaştırıldığında hiçbir şeyEn azından şu anki görüşüm bu. Belki o gün genel durumum mükemmel değildi ve sıcaklık kesinlikle gerisini halletti. gradyanlar Burning Roads'u bir yap özellikle sert somun. Öte yandan, gelecekte sadece 300 haftalık aralıklarla 2 km'lik yarışlar planlamazdım, bu açıkça yeterince yenilenmek ve sonra tekrar inşa etmek için yeterli zaman değil. Gelecekte en az 4 hafta yapardım, ama ideal olarak 6 hafta ara bu tür olaylar arasında plan yapın. Yanan Yollar 2019? Sanırım öyle! Diğer randevularla çakışmazsa.

büyük bir iltifat organizatörler! Burning Roads, doğru hissin oluştuğu bir boyuta ulaştı, ancak yine de çok gayri resmi ve herkes süper arkadaş canlısı ve soğukkanlı. Gerçekten üst! Yine de işaretlenmiş bir rota için çok mutlu olurdum.